Nederland vertaalt

Straten van Baltimore Ik verkocht mijn boerderij om mijn vrouw te brengen waar ze naar verlangde We lieten onze familie en vrienden achter in Tennessee Vervolgens kocht ik die enkeltjes waar ze zo vaak om gevraagd had En ze brachten ons naar de straten van Baltimore De stadslichten vulden haar hart met blijdschap Volgens haar, was Baltimore 's nachts de mooiste plek op aarde Een man is trots wanneer hij zijn vrouw kan geven waar ze naar verlangt De straten van Baltimore trokken mij ook nogal aan Toen werkte ik in een fabriek, ik bestuurde een oude machine En ik kocht een klein huisje in een rustige buurt Elke nacht wanneer ik thuis kwam met spierpijn Sleurde ze me mee door de straten van Baltimore Ik deed mijn best om haar terug te brengen naar wat ze vroeger was Totdat ik erachter kwam dat ze meer van de felle lichten hield dan dat ze van mij hield Nu ben ik terug op dezelfde trein die me eerder hier bracht Terwijl mijn schatje door de straten van Baltimore loopt Terwijl mijn schatje door de straten van Baltimore loopt

Erik of het klein insectenboek 

Godfried Bomans 

 Hij was een Nederlandse schrijver geboren in Den Haag op 2 maart 1913 en is gestorven in Bloemendaal op 22 december 1971. Hij was ook een columnist en mediapersoonlijkheid. Hij was jaren de meest gelezen schrijver in Nederland hij heeft dan ook meer dan 60 boeken geschreven. Hij werd vooral populair door zijn roman Erik of het klein insectenboek. Bomans heeft ook een grote rol gespeeld bij het tot stand komen van de vertaling in het Nederlands van de boeken van Charles Dickens. Godfried Bomans komt in veel plaatsen voor als straatnaam. Daarnaast zijn er diverse scholen naar hem vernoemd.

 Godfried was de zoon van Johannes Bernardus Bomans en Arnoldina Josephina Oswalda Reynart. Hij is vernoemd naar zijn peetoom Godefridus Keunen, in latere verhalen komt hij voor als oom Frits. Godfried Bomans verhuisde al op jonge leeftijd naar Haarlem, dit veroorzaakt dat hij zich leven lang een echte ‘haarlemmer’ heeft gevoeld.Reeds als middelbare scholier had Bomans literaire belangstelling; zo was hij redacteur van schoolkranten en publiceerde hij korte verhalen, ook in literaire tijdschriften en studentenbladen. In 1962 ging Bomans naar het Triniteitslyceum in Overveen. Van 1933 tot 1939 studeerde hij aan de Universiteit van Amsterdam hier heeft hij zijn kandidaatsexamen Rechten behaald. Bomans is ook redacteur geweest van het studentenweekblad Propria Cures. Later verhuisde hij naar Nijmegen, hier studeerde hij psychologie. In 1940 schreef bomans zijn meest succesvolle boek Erik of het klein insectenboek.Dit boek is in 9 verschillende talen vertaald. In 1941 verloofd Bomans zich met Gertrud Maria Verscheure. Bomans is overleden door vermoeidheid en een gevolg van een hartaanval op 22 December 1971.


 Bronnen:
 http://www.godfriedbomans.nl/
http://nl.wikipedia.org/wiki/Godfried_Bomans

Lofrede: Erik of het klein insectenboek

Nog nooit had ik over dit boek gehoord en ook niet van Godfried Bomans. Toen het boek in de klas werd uitgedeeld vond ik het een aparte titel namelijk Erik of het klein insectenboek, ik verwachtte meteen dat dit een saai boek zou zijn dat zou gaan over insecten. 

Toen ik begon met het lezen van dit boek vond ik het een kinderachtig en ongeloofwaardig verhaal. Wie praat er nou tegen schilderijen en hoe komt hij in het schilderij ‘Wollewei’.

Ik vond de stijl van Godfried wel erg leuk en het komt niet vaak voor, hij herhaalde woorden vaak.De insecten waren niet uitgebeeld als insecten maar meer als mensen zoals jij en ik. Ze hadden allemaal hun eigen leven en eigen taak.

Uiteindelijk was het een droom, dit had ik totaal niet verwacht! Dat was ook wel leuk aan het eind het was niet voorspelbaar. Dit maakte het boek geloofwaardig. 

Ik vond het een leuk boek om te lezen, het was ook leuk dat er een site bijzat. Zelf zou ik dit boek nooit kiezen, het trok me daarom aan het begon ook totaal niet aan. Maar eenmaal uitgelezen vond ik het toch een leuk boek!

Titel: Dieptepunt

Auteur: Maria Rijk

Uitgever: karakter uitgever B.V

Aantal pagina's: 255

Jaar van uitgifte: 2012

Gegevens over de auteur:

Maria Rijk groeide op in Nijverdal en studeerde industrieel ontwerpen aan de TU in Delft. Ze won de Bergen bloedt-schrijf- wedstrijd, dieptepunt is haar thrillerdebuut. Maria Rijk heeft 3 kinderen. Ze maakte reizen over zes continenten en liep twee marathons.

Recensie:

 Het verhaal is interessant, vooral omdat de hoofdpersoon af en toe wat waanbeelden heeft en ietwat paranoïde lijkt te zijn. En uiteraard wordt ze niet serieus genomen. Ook haar eigen fout, ze had best het hele verhaal over het ongeluk aan de politie kunnen vertellen. Doordat ze dat niet doet, kan ze wat ze vervolgens ontdekt ook niet aan de politie kwijt, want haar verhaal is alleen zinnig als ze alles vertelt wat ze weet.
Dus gaat Martha zelf op onderzoek uit en ontdekt uiteindelijk wie haar aangereden heeft. Maar de dader is nog niet klaar met haar…
Dit is een zg. literaire thriller. Zoals je misschien weet geloof ik daar niet zo in – sommige boeken verdienen die aanduiding toch echt niet. In dit geval… het zou kunnen. Het is in ieder geval goed geschreven en ook best wel spannend op zijn tijd. Hoewel het onderwerp heel anders was, deed het me een beetje denken aan Tweestrijd van Linda Jansma.
De ontknoping van het verhaal ging me iets te snel en vond ik ook niet heel geloofwaardig. De trap na helemaal aan het eind van het boek was nogal een verrassing maar paste wel in het verhaal.
Een aanrader als je van een goed boek houdt!
(Bron: http://boekblogger.wordpress.com/2013/05/31/boekrecensie-dieptepunt-door-maria-rijk/)

Afbeeldingen:

http://www.mijnleescadeau.nl/afbeeldingen-boeken/dieptepunt-maria-rijk-250pixw.jpg

http://s.s-bol.com/imgbase0/imagebase/large/FC/8/0/6/7/1001004011817608_11.jpg

http://www.mijnleescadeau.nl/afbeeldingen-auteurs-klein/maria-rijk-1181.jpg

Samenvatting:

Het verhaal gaat over een vrouw Martha, moeder van twee jonge kinderen. Haar man heet Willem. Op een zaterdagochtend wordt Martha in Utrecht aangereden, bedreigd en in elkaar geslagen door een onbekend blonde vrouw. Voordat de vrouw wegrijdt schreeuwt ze ‘’Blijf van mijn vent af’’. Haar vent? Waar heeft zij het over? Gaat Willem vreemd?

Ze belandt in het ziekenhuis met enkele gebroken ribben, een gebroken pols en een kaakfractuur. Pas na enkele dagen mag ze weer naar een leeg huis, want de kinderen zijn ondergebracht bij de schoonmoeder en Willem is druk met zijn werk. Ze ontvangt een beterschapskaart van Fons, de directeur van de school van haar kinderen. Ze begint vaker met Fons om te gaan. Op een dag zoenen ze.

Martha gaat opzoek naar de vrouw die haar aangereden heeft. Eerst verdenkt ze Brigitte. Ze ziet een e-mail van haar in Willem’s postvak maar zij is het niet, zij is Willem’s ex-klasgenoot.

Een paar dagen later krijgt ze een sms’je van Fons of ze kunnen afspreken. Ze komt op de afgesproken plek maar Fons is er niet. Ineens zit ze smalle gele koplampen, het is dezelfde foto die haar aanreed. Dezelfde vrouw komt uit de auto en slaat haar in elkaar. Nu pas herkent ze haar het is Eva die woont bij Fons. Het verhaal eindigt zo dat Fons aan Martha verteld dat Eva de oppas is van Olaf zijn zoon, en niet zijn vrouw. Eva houdt van Fons maar dat weet Fons niet.Fons en Martha maken samen een plan om Eva terug te pakken. Op het eind heeft Eva foto’s van Fons en Martha dat ze aan het zoenen zijn en die foto’s doet ze in de postbus van Martha en Willem ziet ze...

Wat is er opvallend aan het boek?

Opvallend aan het boek is dat het geen ‘’happy-ending’’ heeft. Willem ontdekt dus dat Martha vreemd is gaan met Fons. Bovendien lijkt het al vanaf het begin geen gelukkig gezinnetje. De kinderen zijn niet bepaald blije kinderen, ze huilen veel. Ook zit er veel herhaling in het boek, waardoor het erg langdradig is. Er zijn heel veel toevalligheden in het boek. Het is ook een beetje onrealistisch er komt een stukje in het boek over haar geboortekaartje. Op het geboorte kaartje staat het volgende:

Ons gebed is niet verhoord.

God heeft ons een dochter gestuurd.

Martha Christina Elias

12 Oktober 1975

Ik denk persoonlijk niet dat ouders dit over hun eigen dochter zouden schrijven. Verder vond ik de manier waarop het verhaal verteld werd een beetje verwarrend, met sprongen naar het verleden en ineens weer terug.

Het verhaal is interessant, vooral omdat de hoofdpersoon af en toe wat waanbeelden heeft en ietwat paranoïde lijkt te zijn en daarom word ze ook niet serieus genomen.

Alternatieve einde:

Martha en Fons gaan eva terugpakken zoals het ook in het boek gebeurde en nu verder:

Martha en Fons brengen samen Eva naar de politie ze hebben alles opgenomen wat er gebeurd is Eva die Martha aanvalt en uitscheldt. Eerst wil de politie hun niet geloven maar dan laten ze alles aan de politie zien en wordt Eva opgepakt. Martha is eindelijk van haar af. Martha verteld alles eerlijk aan Willem, dat ze met Fons gezoend heeft en dat ze daar erg spijt van heeft. Willem vergeeft haar. Fons verhuisd samen met zijn zoontje, hij wil een nieuw leven beginnen zonder Eva en Martha.

Na een aantal jaren mag Eva weer uit de gevangenis en als eerst gaat ze naar Martha en biedt haar excuses aan. Uiteindelijk trouwen Eva en Fons met elkaar.